Size Sayın Başkanım
Döktürdüğüm bu mektup
Belki de okursunuz
Birazcık vakit bulup
Askerlik kağıtlarım
Demin geçti elime
Çarşambaymış son günüm
Gitmek için cepheye
Ama Sayın Başkanım
Bunu yapmak istemem
Zavallı insanları
Vurmak için doğmadım ben
İstemem sizi üzmek
Söylemek zorundayım
Benim kararım karar
Kaçağım, firardayım
Doğduğumdan bu yana
Evvela babam öldü
Dönmedi kardeşlerim
Çocuklarım ağladı
Annem şimdi mezarda
Vız gelir solucanlar
Tırıs gider bombalar
Onca acıdan sonra
Hapse düştüğüm zaman
Uçar gider herşeyim
Çalınır karım, çalınır ruhum
Ve bütün bir geçmişim
Geçit vermek yok artık
Boşa geçmiş yıllara
Yarın sabah erkenden
Düşeceğim yollara
İşim hayat dilenmek
Fransa yollarında
Köylerden şehirlere
Söylemek insanlara
Söz dinlemeyin artık
Söyleneni yapmayın
Reddedin gitmeyi de
Savaşa katılmayın
Kanını vermek şartsa
İlk sizden başlayalım
Ağzınız iyi laf yapar
Buyrun Sayın Başkanım
Eğer peşimdeyseniz
Haber verin polise
Silahsız olacağım
Vursunlar isterlerse
Boris Vian "Le deseteur"
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder